Onbegrip en (On)opgevoed
Jouw kind is gewoon slecht opgevoed... 'Nou ik daag je uit om een week lang mijn gezin te runnen en een poging te doen om ze op te voeden, binnen twee dagen ren je gillend weg.' Kinderen met autisme kun je niet op te voeden. Je kunt wel manieren vinden waardoor jouw kind opgevoed 'lijkt' ;-).
Ze kijken je allemaal met de nek aan; het ligt vast aan de
opvoeding.
Vroeger had je dat niet; ze krijgen tegenwoordig allemaal een stempel.
Niet op
te voeden? Maar wat werkt dan wel?
Het wonder van de auti-regels.
Onbegrip en ongeloof
Je zou het toch echt niet zeggen; 'Het zijn zulke leuke en spontane meiden, je merkt er helemaal niets aan!' Dan wil ik altijd gaan schreeuwen en roepen; 'Ja daarom hebben ze ook acht maanden lang voor lul in dagbehandeling gezeten!' Achter die mooie ogen zit een wereld die niemand kan zien en niemand begrijpt. Als ouder kruip je door een lange periode van onwetendheid, geen idee wat je is overkomen. Iedereen kijkt je met de nek aan.
Heeft jouw kind ook al een ‘stempel’?
'De meeste kinderen krijgen tegenwoordig toch een stempel; ADHD, ADD, PDD NOS etc. Vroeger had niemand daar last van!’ Ja dat klopt. Toen werden lastige of onhandelbare kinderen, met een normale intelligentie, van school gehaald en op het boerenland gezet of afgedaan als 'verstandelijk beperkt'. Kom op zeg, gelukkig hebben we nu stempels!
Mevrouw PPD NOS is weer bezig...
Bij ons is autisme geen taboe, omdat het een wezenlijk onderdeel uitmaakt van ons gezin. Wij maken er zelfs gewoon grapjes over. Op die manier kunnen wij er makkelijker mee omgaan. Wanneer Kaat blokkeert en zich afsluit van de buitenwereld, zeg ik vaak; 'Het ligt niet aan jou lieffie, ik weet dat mevrouw PDD NOS weer loopt te zieken, jaag haar maar gauw weg.' In het begin zei ik 'meneer' PDD NOS, maar Kaat corrigeerde me, dat het een vrouw was :-).
Opvoeden wel of niet mogelijk?
Opvoeden is een vak apart. Helaas krijg je geen 'gebruiksaanwijzing' bij de geboorte. Toen ik moeder werd, wist ik van 'toeten noch blazen'. Toch merkte ik al snel dat het corrigeren van verkeerd gedrag een behoorlijke impact had op die meisjes. Zo ging Kaat (nog voordat ze één jaar werd) in een hoepel op de grond liggen en kon ik haar niet troosten. Het consultatie-bureau en huisarts wijdde het aan 'een sterk karakter' en dus droop ik af, wat wist ik nou van kinderen?
Wat werkt er dan wel?
Kinderen met PDD NOS vragen een compleet andere benadering. Luister naar je instinkt, dat heeft mij al die jaren enigszins overeind gehouden, maar het blijft een zoektocht met heel veel geduld. Gelukkig hebben wij tijdens onze 'psychiatrische gezinstherapie autisme' heel wat tips en trucs geleerd, die (soms) toch wel zijn vruchten afwerpt.
De auti-regels
Je taal moet je afstemmen en 'auti(sme)' proef maken. Dat gaat niet vanzelf (ik ga ook nog regelmatig de fout in). Toch kun je met kleine dingen beginnen en kijken wat het effect is. Je zult merken dat deze auti-regels echt helpen. Het lastigste voor mijzelf is 'niet teveel emotioneel betrokken zijn'.
Als je een autist iets wilt leren
Dat is een uitdaging! Voor ons alles zo vanzelfsprekend, maar wij zien verbanden en overzien het geheel. Wanneer je een autist iets wilt leren, zul je met een aantal dingen rekening moeten houden. Als je vraagt of ze het begrepen hebben, zeggen ze ja, maar vaak is niets minder waar. Toch is het wel mogelijk.